Ακολουθήστε μας:
Ομοιοπαθητική
Τί είναι η Ομοιοπαθητική;
Η Ομοιοπαθητική είναι μία τελείως φυσική μέθοδος θεραπείας. Στοχεύει στην ενδυνάμωση του ίδιου του οργανισμού κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας τη διαταραγμένη του υγεία.
Ποιές ασθένειες θεραπεύει η Ομοιοπαθητική;
Στην Ομοιοπαθητική θεραπευτική κάθε ασθένεια αντιμετωπίζεται σαν μία τελείως ξεχωριστή περίπτωση. Δεν υπάρχουν ασθένειες αλλά ασθενείς. Ο ανθρώπινος οργανισμός αντιμετωπίζεται ως ενιαίο σύνολο σώματος - συναισθήματος - νόησης. Δεν αντιμετωπίζονται, δηλαδή, μεμονωμένα συμπτώματα. Συνεπώς, δεν έχει νόημα η ερώτηση «έχετε φάρμακο για την τάδε ασθένεια;» γιατί η κάθε περίπτωση στην Ομοιοπαθητική αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα και σχολαστικά, σύμφωνα πάντοτε με το ιστορικό του ασθενούς και την «εικόνα» που παρουσιάζει τη δεδομένη στιγμή.
Τί είναι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ουσίες που προέρχονται από την φύση (φυτικής, ορυκτής ή και ζωικής προέλευσης). Παρασκευάζονται με φυσικό τρόπο και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά φάρμακα. Ενεργούν πάνω σε ολόκληρο τον οργανισμό και ενισχύουν τον αμυντικό του μηχανισμό. Έτσι, ο οργανισμός θεραπεύεται και ανανεώνεται. Κατά συνέπεια, εξαφανίζονται και τα επιμέρους συμπτώματα που παρουσίαζε ο ασθενής. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, ήδη από το 1994, είναι αναγνωρισμένα από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.), σύμφωνα με σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία, και διατίθενται σε πολλά φαρμακεία της χώρας μας.
Είναι επικίνδυνα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;
Ποτέ και σε καμία περίπτωση. Κατά τη διαδικασία της παρασκευής τους έχουν αραιωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταργηθεί οποιαδήποτε πιθανότητα παρενέργειας, ενώ, αντίθετα, εντείνεται η θεραπευτική τους ικανότητα. Για το λόγο αυτό, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δίνονται και σε περιπτώσεις όπου άλλα φάρμακα αντενδείκνυνται, όπως στην ηπατίτιδα, κατά την κύηση ή τη βρεφική ηλικία κ.ά.
Πώς παρασκευάζονται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;
Το ομοιοπαθητικό σκεύασμα είναι φυσική ουσία με προέλευση φυτική, ορυκτή ή σπάνια, ζωική. Αραιώνεται πάρα πολύ και υφίσταται ομοιοπαθητική δυναμοποίηση. Αυτό σημαίνει ότι το ομοιοπαθητικό διάλυμα υφίσταται, κατά τη διαδικασία της αραίωσής του, και μία σειρά από κρούσεις (δονήσεις). Προκύπτει, δηλαδή, ένα διάλυμα με απειροελάχιστη δόση φυσικής ουσίας που έχει υποστεί δονήσεις. Το ομοιοπαθητικό σκεύασμα δεν είναι ούτε πρόσμιξη χημικών φαρμακευτικών ουσιών, ούτε πρόσμιξη μιγμάτων βοτάνων, ούτε τίποτε άλλο παρόμοιο. Πρόκειται καθαρά για μία ουσία με προέλευση από την φύση που έχει υποστεί μία απόλυτα φυσική κατεργασία. Έτσι, ακόμη και ουσίες που στην αρχική τους μορφή είναι δηλητηριώδεις, όπως π.χ. συμβαίνει με ουσίες ορισμένων φυτών, μετά την ομοιοπαθητική επεξεργασία τους απαλλάσσονται από κάθε πιθανότητα τοξικής δράσης στον οργανισμό. Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί μία απλή εικασία. Αντίθετα, βασίζεται σε επιστημονικές παρατηρήσεις με ιστορία 200 ετών, που έγιναν σε εκατομμύρια ασθενείς οι οποίοι ακολούθησαν ή ακολουθούν ομοιοπαθητική αγωγή. Για τη διαδικασία παρασκευής των ομοιοπαθητικών φαρμάκων παρέχονται περισσότερες λεπτομέρειες στα σχετικά κεφάλαια των βιβλίων του Γεωργίου Βυθούλκα (βλ. ιστοσελίδα της Διεθνούς Ακαδημίας Κλασσικής Ομοιοπαθητικής [www.vithoulkas.com]).
Προκαλούν αντιδράσεις τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;
Ένα μικρό ποσοστό ασθενών, κατά τις πρώτες ημέρες της αγωγής, είναι πιθανό να παρουσιάσει εντονότερα κάποιο από τα συμπτώματα που ήδη έχει, σε όρια, ωστόσο, τελείως ακίνδυνα για τον οργανισμό. Αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι έχει αρχίσει η ενδυνάμωση του οργανισμού, άρα και η θεραπεία του. Πάντως, μόνον ο ομοιοπαθητικός γιατρός είναι σε θέση να εκτιμήσει εάν πρόκειται για θεραπευτική επιδείνωση ή για κάτι άλλο, όπως π.χ. ένα τυχαίο κρυολόγημα, μία διάρροια από τροφική δηλητηρίαση κ.λπ. Συνεπώς, οι ασθενείς σε κάθε περίπτωση πρέπει να συμβουλεύονται τον ομοιοπαθητικό γιατρό τους.
Η αύξηση των συμπτωμάτων είναι απαραίτητη για να αρχίσει μία ομοιοπαθητική θεραπεία;
Δεν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο. Πολύ συχνά, η θεραπεία επέρχεται δίχως να παρουσιαστεί έξαρση στα συμπτώματα. Στην ομοιοπαθητική θεραπεία, βέβαια, το φαινόμενο της λεγόμενης «θεραπευτικής επιδείνωσης» δεν είναι ασυνήθιστο επειδή ολόκληρος ο οργανισμός κινητοποιείται έτσι ώστε να βρει μία νέα ισορροπία μέσα από την ομοιοπαθητική αγωγή. Κάτι τέτοιο, όμως, γίνεται πάντοτε μέσα στο πλαίσιο της ασφαλούς οικονομίας του όλου οργανισμού και δεν ενέχει καμία απολύτως επικινδυνότητα. Αυτή η «αντίδραση» του οργανισμού δεν είναι τίποτε άλλο από μία συνήθως ολιγόωρη ή ίσως και ολιγοήμερη - και, επομένως, παροδική - επιδείνωση κάποιου ή κάποιων απλών συμπτωμάτων, όπως πονοκέφαλοι, κνησμός κ.λπ., τα οποία είτε σχετίζονται είτε όχι με την παθολογία του ασθενούς. Ποτέ, βέβαια, δεν πρόκειται για συμπτώματα σοβαρά και ίσως κρίσιμα για τη ζωή του (π.χ. αρτηριακή πίεση, αιμορραγία κ.λπ.). Επομένως, η «θεραπευτική επιδείνωση» όχι μόνο δεν είναι προβληματική ή ανεπιθύμητη για την αγωγή αλλά είναι και ενδεικτική της δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Και, βέβαια, ποτέ δεν χρειάζεται να διακοπεί εξαιτίας της η αγωγή.
Υπάρχει εμφάνιση παλαιών συμπτωμάτων του ασθενούς κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής πορείας;
Είναι χαρακτηριστική αλλά τελείως παραπλανητική η έκφραση: «ό,τι είχες στο παρελθόν θα στο βγάλει στην επιφάνεια το ομοιοπαθητικό φάρμακο». Όμως, τι ακριβώς συμβαίνει; Πράγματι, κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας υπάρχει περίπτωση να αναδυθούν παλαιά συμπτώματα ή ευαισθησίες του ασθενούς. Αυτά, όμως, εστιάζονται πάντοτε σε επίπεδα (όργανα, συστήματα ή λειτουργίες) πιο επιφανειακά και λιγότερο σημαντικά από αυτά της νόσου που παρουσιάζει ο ασθενής. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν επανεμφάνιση παλαιότερων σοβαρότερων και πιο εσωτερικών ευαισθησιών από εκείνες της παρούσας κατάστασης του ασθενούς. Για παράδειγμα, κάποιος είχε στη παιδική του ηλικία μία δερματοπάθεια την οποία καταπίεσε με ισχυρά φάρμακα (όπως κορτιζονούχες αλοιφές) και αργότερα αναπτύσσει σοβαρές ημικρανίες για τις οποίες αναζητά βοήθεια από την Ομοιοπαθητική. Υπάρχει, λοιπόν, περίπτωση ενώ αντιμετωπίζονται με επιτυχία οι κεφαλαλγίες του, να εκδηλώσει για μικρό χρονικό διάστημα ήπια συμπτώματα της παλιάς δερματικής του ευαισθησίας. Αυτό, όμως, είναι ένα σαφώς παροδικό φαινόμενο καθόλου σοβαρό ή απειλητικό για τον ασθενή. Αντίθετα, αποτελεί ένα ιδιαίτερα θετικό στοιχείο ενδεικτικό της βαθειάς θεραπευτικής πορείας του ασθενούς μιας και παρατηρείται μία μετατόπιση του κέντρου βάρους της διαταραχής του οργανισμού από τα κεντρικά όργανα προς τα περιφερειακά. Συμβαίνει, δηλαδή, ένα είδος εκτόνωσης της νοσηρής διαταραχής (οι ασθενείς συχνά αναφέρονται σε «ξεθύμασμα της αρρώστιας»). Σαν συμπέρασμα, τονίζεται και πάλι ότι η σωστή εφαρμογή της ομοιοπαθητικής θεραπείας (κλασική ομοιοπαθητική ιατρική) δεν περικλείει κανένα κίνδυνο βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.
Πόσο διαρκεί μία θεραπευτική ομοιοπαθητική αγωγή και από τί εξαρτάται;
Στην περίπτωση μίας οξείας ασθένειας το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι άμεσο και επιτυγχάνεται σε σύντομο χρόνο. Στις χρόνιες περιπτώσεις, όμως, δεν είναι πάντοτε δυνατόν - τις περισσότερες φορές τουλάχιστον - να υπάρξει άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα όταν οι ασθενείς έχουν έλθει στην Ομοιοπαθητική, αφού δοκίμασαν πρώτα όλες τις άλλες μεθόδους χωρίς επιτυχία. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τη βαρύτητα του προβλήματος, το πόσο χρονικό διάστημα έχει διαρκέσει, τη χρήση άλλων φαρμάκων, την κληρονομικότητα, την ηλικία του ατόμου και τη γενική κατάσταση της υγείας του κ.ά.
Είναι απαραίτητο ο ασθενής να ακολουθεί συνεχώς την ομοιοπαθητική αγωγή;
Όχι. Από τη στιγμή που ο ασθενής αισθανθεί αρκετά καλά, συμβουλευόμενος και τον ομοιοπαθητικό γιατρό του, μπορεί να σταματήσει την αγωγή και να επανέλθει στο γιατρό μόνο σε περίπτωση υποτροπής της αρχικής ασθένειας ή σε εμφάνιση κάποιας άλλης.
Τι να κάνει ο ασθενής εάν παρουσιαστεί κάποιο οξύ πρόβλημα κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας;
Εάν κατά τη διάρκεια της θεραπείας παρουσιαστεί κάποιο οξύ πρόβλημα (όπως κρυολόγημα, διάρροια, έντονος πονοκέφαλος, επιπεφυκίτιδα), το καλύτερο είναι ο ασθενής να έλθει σε επαφή με τον ομοιοπαθητικό γιατρό του για να του δώσει το αντίστοιχο ομοιοπαθητικό φάρμακο ή να του πει τι να κάνει. Εάν, όμως, δεν μπορέσει εκείνη τη στιγμή να επικοινωνήσει με το γιατρό του και χρειάζεται οπωσδήποτε κάτι να πάρει, μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε συνηθισμένο (αλλοπαθητικό) φάρμακο. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει κανένας φόβος παρενέργειας ή κάποιας αρνητικής αλληλεπίδρασης αλλοπαθητικών και ομοιοπαθητικών φαρμάκων
- Ισχυρών φαρμάκων (αντιβιοτικά, κορτιζόνη, ορμόνες, μείζονα ηρεμιστικά κ.ά. ).
- Καμφοράς, ναφθαλίνης, καμφορούχων αλοιφών και άλλων ουσιών με πολύ δυνατές οσμές.
- Μέντας (σε τσίχλες, καραμέλες, οδοντόκρεμες κ.ά. [σημειώνεται πως επιτρέπονται οι οδοντόκρεμες χωρίς μέντα, όπως οι παιδικές, ή όσες έχουν γλυκάνισο, δυόσμο ή χιώτικη μαστίχα]).
- Καφέ (σημειώνεται πως επιτρέπονται υποκατάστατα του ελληνικού και του στιγμιαίου καφέ από κριθάρι, ρεβίθι, κιχώρι, σύκα κ.ά. τα οποία διατίθενται στα φαρμακεία).
- Κόκα κόλας και όλων των προϊόντων που περιέχουν κόλα.
- Γαρίφαλου (μοσχοκάρφι) ή ευγενόλης που χρησιμοποιούν οι οδοντίατροι (καλό είναι πριν την έναρξη της ομοιοπαθητικής θεραπείας να τακτοποιούνται τυχόν οδοντιατρικές εργασίες).
Μπορεί η Ομοιοπαθητική να γίνεται συγχρόνως με άλλες θεραπείες;
Είναι προτιμότερο για το χρονικό διάστημα που ένας ασθενής ακολουθεί κάποια άλλη θεραπευτική αγωγή (φαρμακευτική αγωγή, βελονισμό κ.ά.), να διακόπτει την Ομοιοπαθητική και να συνεχίζει μετά, αφού συνεννοηθεί και με τον ομοιοπαθητικό γιατρό του. Αυτό χρειάζεται να γίνει όχι γιατί υπάρχει κίνδυνος για κάποια παρενέργεια, αλλά επειδή τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ευαίσθητα, αδρανοποιούνται εύκολα και τότε είναι σαν να μην τα παίρνει ο ασθενής.
Υποτροπιάζει ένας ασθενής μετά την ομοιοπαθητική θεραπεία;
Υπάρχει πιθανότητα, ύστερα από μία επιτυχή ομοιοπαθητική θεραπεία, κάποια στιγμή ένας ασθενής να υποτροπιάσει. Αυτό εξαρτάται από:
- Το πόσο υγιής είναι ο οργανισμός του.
- Το είδος της ασθένειας που είχε και το πόσο χρονικό διάστημα την είχε.
- Τις ταλαιπωρίες, ψυχικές ή σωματικές, που έδρασαν επάνω του κατά το χρονικό διάστημα της βελτίωσης από την αρχική του ασθένεια.
- Το πόσο πιστά τηρεί τις συστάσεις του θεράποντα γιατρού του, μετά τη διακοπή του ομοιοπαθητικού φαρμάκου, έτσι ώστε να διατηρήσει τα καλά του αποτελέσματα.
Οδηγίες και απαγορεύσεις κατά τη διάρκεια της Ομοιοπαθητικής αγωγής
1. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο πρέπει να λαμβάνεται πάντα με άδειο στομάχι. Να αποφεύγεται η λήψη τροφής ή το κάπνισμα, τουλάχιστον για ένα τέταρτο της ώρας μετά τη λήψη του φαρμάκου.
2. Να αποφεύγεται η φύλαξη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου στο ψυγείο, σε χώρους με έντονες οσμές ή σε σημεία εκτεθειμένα στον ήλιο και στην υγρασία.
3. Κατά τη διάρκεια της λήψης ομοιοπαθητικών φαρμάκων, αλλά και για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη θεραπεία, να αποφεύγεται, κατά το δυνατόν, η λήψη ή χρήση:
Απαγορεύονται :
καφεΐνη
καφές κάθε είδους, καφές ντεκαφεινέ, λικέρ με καφέ, παυσίπονα με καφεΐνη( lonarid-n, panadol extra ) κόκα κόλα γλυκά με μόκα ( τιραμισού)
μέντα
οδοντόκρεμες ( σχεδόν όλες του εμπορίου έχουν μέντα) τσίχλες-καραμέλες με μέντα ρόφημα μέντα, χαμομήλι ρόφημα αφρός ξυρίσματος μεντόλ
καμφορά
αλοιφές και κρέμες(αντιρρευματικές-αντιφλεγμονώδεις) ναφθαλίνη - καμφορά
λαδομπογιές
να αποφεύγεται η επαφή με φρέσκες λαδομπογιές
φάρμακα
καφεϊνούχα παυσίπονα, σιρόπια με μέντα, οδοντιατρικά παρασκευάσματα με ευγενόλη ή γαρυφαλέλαιο
Οι πιο πάνω περιορισμοί είναι αναγκαίοι για να διαφυλαχτεί η λεπτοφυής και ευαίσθητη σύσταση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου καθώς και η δραστικότητά του. Δεν αναφέρονται, δηλαδή, σε κάποια επικινδυνότητα στην περίπτωση ταυτόχρονης λήψης ή χρήσης.
Επιτρέπονται:
σοκολάτα, σοκολάτα κάθε είδους ( εκτός μόκα) και σαν ρόφημα ειδικά υποκατάστατα καφέ (στα ειδικά φαρμακεία και καταστήματα υγιεινής διατροφής)
παυσίπονα χωρίς καφεΐνη ( Depon , aspirin , panadol, ponstan )
οι οδοντόκρεμες χωρίς μέντα (στα ειδικά φαρμακεία)
τσάι σε μικρές ποσότητες
αντισκωρικά χωρίς ναφθαλίνη (τύπου vapona )
Επίσης κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας η χρήση άλλων φάρμακων πρέπει να είναι σε γνώση του ομοιοπαθητικού ιατρού. Για κάθε απορία απευθυνθείτε στον γιατρό σας.
Ο ιατρός, ο οποίος μας τιμά με τη συνεργασία του στο Κέντρο μας, είναι ο γνωστός Μαιευτήρας-Χειρουργός-Γυναικολόγος-Ομοιοπαθητικός Ευάγγελος Γκικόντες.
